Słowo „boomer” w ostatnich latach szturmem zdobyło internet. Słyszymy je w memach, komentarzach, filmikach na TikToku, a nawet w codziennych rozmowach. Ale co tak naprawdę oznacza? Czy to tylko niewinne określenie, czy może kryje się za nim coś więcej? Zanurzmy się w świat internetowego slangu i odkryjmy genezę, znaczenie i ewolucję tego popularnego terminu.
Skąd się wziął „boomer”?
Zacznijmy od podstaw, czyli od samego pochodzenia słowa. „Boomer” to skrót od „baby boomer”, odnoszącego się do pokolenia wyżu demograficznego, urodzonego po II wojnie światowej, mniej więcej w latach 1946-1964. To okres, w którym w wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych i w Polsce, nastąpił znaczny wzrost liczby urodzeń. Pokolenie to dorastało w czasach względnego dobrobytu i stabilizacji, co wpłynęło na ich światopogląd i wartości.
Początkowo termin „baby boomer” był po prostu demograficznym określeniem. Nie miał negatywnego wydźwięku. Z czasem jednak, w miarę jak kolejne pokolenia wchodziły w dorosłość, zaczęło narastać pewne napięcie międzypokoleniowe. Młodsi ludzie, czyli Millenialsi (urodzeni w latach 80. i 90. XX wieku) i Pokolenie Z (urodzeni po 1995 roku), zaczęli postrzegać Baby Boomers jako pokolenie, które miało ułatwiony start w życiu, a jednocześnie nie do końca rozumie współczesne problemy i wyzwania.
„OK Boomer”: Narodziny mema i symbolu
Przełomowym momentem w historii słowa „boomer” był rok 2019, kiedy to w mediach społecznościowych pojawił się zwrot „OK Boomer”. Stał się on błyskawiczną odpowiedzią młodych ludzi na, ich zdaniem, protekcjonalne, przestarzałe lub po prostu oderwane od rzeczywistości komentarze starszego pokolenia. „OK Boomer” było jak szybkie, ironiczne odcięcie się od dyskusji, sygnał: „Słyszę cię, ale się z tobą nie zgadzam i nie mam ochoty na dalszą rozmowę”.
Zwrot ten zyskał ogromną popularność dzięki platformom takim jak TikTok, Twitter i Reddit. Powstały niezliczone memy, filmiki i piosenki wykorzystujące „OK Boomer”. Stał się on symbolem międzypokoleniowego konfliktu i niezrozumienia. Niektórzy starsi ludzie poczuli się urażeni tym zwrotem, uważając go za przejaw ageizmu, czyli dyskryminacji ze względu na wiek. Inni podeszli do niego z dystansem i humorem.
Boomer jako stan umysłu, a nie tylko wiek
Co ciekawe, z czasem słowo „boomer” zaczęło ewoluować i zatracać swoje pierwotne, ścisłe powiązanie z wiekiem. Stało się ono bardziej określeniem pewnego sposobu myślenia, postawy życiowej, niż metryki. „Boomerem” można nazwać osobę, która:
- Jest niechętna zmianom i nowym technologiom.
- Ma tendencję do pouczania i wygłaszania „złotych rad”, niekoniecznie adekwatnych do sytuacji.
- Idealizuje przeszłość i uważa, że „kiedyś to było lepiej”.
- Nie rozumie problemów młodszych pokoleń i bagatelizuje ich obawy.
- Prezentuje stereotypowe poglądy na różne tematy, np. dotyczące pracy, związków czy wychowania dzieci.
- Ma trudności z adaptacją do zmieniającego się świata.
W tym sensie „boomerem” może być zarówno osoba po sześćdziesiątce, jak i trzydziestolatek, który wykazuje wspomniane wyżej cechy. Słowo to stało się więc swego rodzaju etykietką, którą przykleja się komuś, kto prezentuje „boomerski” sposób myślenia.
Czy „boomer” to obraza?
To pytanie budzi sporo kontrowersji. Dla jednych „boomer” to po prostu zabawny mem, element internetowego folkloru. Dla innych to obraźliwe określenie, które generalizuje i stygmatyzuje całe pokolenie. Prawda, jak zwykle, leży gdzieś pośrodku.
Wiele zależy od kontekstu i intencji użycia tego słowa. Jeśli jest używane w żartobliwy sposób, w gronie znajomych, którzy rozumieją konwencję, to raczej nie powinno nikogo urazić. Problem pojawia się, gdy „boomer” staje się narzędziem do wyśmiewania, poniżania lub dyskredytowania czyichś poglądów tylko ze względu na wiek lub sposób myślenia.
Warto pamiętać, że generalizowanie i wrzucanie wszystkich osób z danego pokolenia do jednego worka jest krzywdzące i nieuczciwe. Wśród Baby Boomers są osoby o różnych poglądach, doświadczeniach i postawach. Tak samo jak wśród Millenialsów czy Pokolenia Z.
Boomer w polskim internecie
Słowo „boomer” przyjęło się również w polskim internecie, choć może nie jest aż tak wszechobecne jak w krajach anglosaskich. Polscy internauci używają go w podobny sposób, jak ich zagraniczni koledzy – do komentowania zachowań, poglądów i wypowiedzi, które uznają za przestarzałe, nieżyciowe lub po prostu śmieszne. Pojawiają się polskie memy z „boomerami”, a sam zwrot „OK Boomer” doczekał się nawet spolszczonych wersji, np. „Dobra, boomerze”.
Czasem zamiast „boomer” używa się też określeń takich jak „dziaders” lub „beton”, które mają podobne, choć nieco bardziej pejoratywne, znaczenie. Wszystkie te słowa odzwierciedlają pewne napięcia międzypokoleniowe, które są obecne również w polskim społeczeństwie.
Przyszłość „boomera”
Czy „boomer” pozostanie z nami na dłużej, czy też, jak wiele internetowych trendów, zniknie równie szybko, jak się pojawił? Trudno to jednoznacznie przewidzieć. Możliwe, że słowo to straci na popularności, gdy minie początkowy szał. Z drugiej strony, może ewoluować i przyjmować nowe znaczenia, dostosowując się do zmieniającej się rzeczywistości.
Niezależnie od tego, jaka przyszłość czeka „boomera”, warto pamiętać o tym, że język, którego używamy, ma moc. Słowa mogą ranić, wykluczać i pogłębiać podziały. Dlatego warto używać ich świadomie i z rozwagą, unikając niepotrzebnych uogólnień i stereotypów. Zamiast etykietkować, spróbujmy zrozumieć perspektywę drugiej osoby, nawet jeśli się z nią nie zgadzamy.
Podsumowanie
Słowo „boomer” to fascynujący przykład tego, jak język ewoluuje i dostosowuje się do zmieniających się realiów społecznych. Z demograficznego terminu stało się ono internetowym memem, symbolem międzypokoleniowych napięć i określeniem pewnego sposobu myślenia. Czy jest obraźliwe? To zależy od kontekstu i intencji. Ważne, aby używać go z rozwagą i pamiętać, że za każdym „boomerem” kryje się człowiek z własnymi doświadczeniami i poglądami.
Boomer a inne pokolenia – krótki przewodnik
Aby lepiej zrozumieć kontekst powstania i używania terminu „boomer” warto rzucić okiem na charakterystykę poszczególnych pokoleń, zwłaszcza tych, które najczęściej pojawiają się w internetowych dyskusjach:
- Baby Boomers (1946-1964): Pokolenie wyżu demograficznego, wychowane w czasach powojennego boomu gospodarczego. Często kojarzeni z konserwatyzmem, tradycyjnymi wartościami i etosem pracy.
- Pokolenie X (1965-1980): Często nazywani „pokoleniem MTV”, dorastali w czasach transformacji ustrojowych i rozwoju technologii. Charakteryzuje ich niezależność, sceptycyzm i pragmatyzm.
- Millenialsi (Pokolenie Y, 1981-1996): Pierwsze pokolenie, które dorastało w erze cyfrowej. Często postrzegani jako ambitni, ale i roszczeniowi, skupieni na samorozwoju i poszukiwaniu równowagi między pracą a życiem prywatnym.
- Pokolenie Z (1997-2012): „Cyfrowi tubylcy”, którzy nie znają świata bez internetu i mediów społecznościowych. Cechuje ich elastyczność, kreatywność i otwartość na różnorodność.
- Pokolenie Alfa (po 2012): Najmłodsze pokolenie, które dorasta w świecie pełnym technologii i sztucznej inteligencji. Ich charakterystyka dopiero się kształtuje.
Zrozumienie różnic i podobieństw między tymi pokoleniami może pomóc w unikaniu nieporozumień i budowaniu lepszej komunikacji międzypokoleniowej.